Μα με τι Θεό μεγαλώσατε;

Είναι αρκετά βράδια που σκέφτομαι όσα έχω ζήσει στα 25 χρόνια ζωής μου, στα 10 (βαριά βαριά) χρόνια προσωπικής ζωής και γενικά καταλήγω σε συμπεράσματα που μου κακοφαίνονται.

Δεν ξέρω αν μεγάλωσα νωρίς, αλλά έμαθα όταν αποφασίζω να λέω «καλημέρα» σε κάποιον να την κόβω δύσκολα. Πόσο μάλλον όταν έχω μοιραστεί το κρεβάτι μου, το σώμα μου, τις σκέψεις μου με ένα ακόμα άτομο.

Καταλαβαίνω πως έχετε τα δικά σας ψυχολογικά, αλλά και τους δικούς σας κανόνες κοσμοθεωρίας. Παρά ταύτα εμένα αυτά με ενοχλούν. Πώς διάολο δίνεστε σε ανθρώπους και την επόμενη μέρα το ίδιο άτομο είναι ένας άγνωστος; Ένας αούας που απλά λειτούργησε ως ένας ζωντανός δονητής για να ικανοποιηθεί η κάβλα σας;

Πραγματικά σας κατανοώ γιατί έτσι μεγαλώσατε, έτσι σας έδειξε μάλλον ο μπαμπάς σας (αν και αυτό παίζει να μην το συζητήσατε καν μαζί του) και να καταλάβατε – σύμφωνα με έναν παράλογο, κόντρα στον δικό μου, νόμο λογικής – ότι ναι, αυτό το σωματικό «πάρε - δώσε» είναι κάτι ορθό και αποδεκτό.

Για όλα αυτά φυσικά και έχω αφορμή, αλλά μα τω Θεώ γιατί φέρεστε έτσι; Δηλαδή εσείς μετά γυρνάτε στο ίδιο κρεβάτι που ξαπλώσατε πριν 10 λεπτά με έναν άγνωστο και λέτε «πω πω τι ωραία που φέρθηκα (σε μενα) σήμερα!»;

Μέσα στα χρόνια μου προσπάθησα να μην είμαι πιεστικός, διεκδικητικός, εκδικητικός σκέτο, υπερβολικά ρομαντικός, ευκολόπιστος, ονειροπόλος, ερωτόπληκτος και διάφορα άλλα τέτοια που με χαρά υπηρέτησα 25 χρόνια τώρα… Αλλά ΔΙΑΟΛΕ να διαγράψω όλα τα ευαίσθητα χαρακτηριστικά του εαυτού μου επειδή εσείς δεν έχετε καλές πλευρές; (Πιστέψτε με, η καλή σας πλευρά δεν είναι ότι έχετε ωραίο προφίλ στο facebook ή ωραίο κώλο μέσα από τη βερμούδα σας).

Θα μπορούσα να γράψω πολλά πολλά τέτοια, αλλά έχω νεύρα, έχω παράπονο και δεν έχω σχέση. Και καλύτερα εδώ που τα λέμε, γιατί έτσι όπως τις ορίζετε, εγώ φέρομαι καλύτερα στις ξεπέτες μου, παρά εσείς στις σοβαρές σχέσεις.  

Υ.Γ. Μέχρι να σταματήσουν να γράφονται τραγούδια, όπως το παρακάτω, εγώ θα συνεχίσω να πιστεύω πως η επιμονή στις ανθρώπινες σχέσεις είναι προσόν. 

Δύναμη

Δύναμη: Δυνάμεις ασκούνται τόσο στην κατάσταση της ηρεμίας των σωμάτων, όπως επίσης και στην κατάσταση της κίνησης. Στην Κλασική Μηχανική δύναμη είναι η αιτία που προκαλεί κάθε μεταβολή τηςκίνησης ή της γεωμετρίας των σωμάτων. Είναι η αιτία μεταβολής της κινητικής κατάστασης ελεύθερων σωμάτων, επιταχύνοντας ή επιβραδύνοντάς τα. Για σώματα/τμήματα που παρουσιάζουν δυνάμεις τριβής/αντιδράσεις στήριξης, ανάγουμε (αρχικά) τις δυνάμεις σε αυτά τα σημεία, και δύναμη είναι η αιτία που προκαλεί κίνηση των σωμάτων ή κινητικότητα σχετικά με τα σημεία στήριξης/σύνδεσης, ή γενικότερα εντατική κατάσταση, ή ακόμα και παραμόρφωση, αυτών των σωμάτων. Με βάση το Διεθνές Σύστημα SI την Δύναμη την ορίζουμε από τον Δεύτερο νόμο κίνησης του Νεύτωνα και μετριέται σε "newton" (νιούτον). Από τον Νόμο Κίνησης ορίζεται Ν = Kg*m/sec²

Οι σοφοί αυτής της ανθρωπότητας ορίζουν έτσι τη δύναμη, ως την αιτία της μεταβολής της κινητικής κατάστασης των ελευθέρων σωμάτων. Αυτό ακριβώς είναι που με απασχολεί και μένα τούτο βράδυ.

Ας το αναλύσουμε λίγο παραπάνω:

Για μένα δυνάμεις βρίσκουμε σε διάφορες πτυχές της καθημερινότητάς μας, αρνητικές ή θετικές, άξιες ή αδιάφορες. Οι δυνάμεις υπάρχουν γύρω μας και κινητοποιούν έναν ολόκληρο πλανήτη ώστε να μεταβάλλονται οι καταστάσεις.

Η δύναμη του καλού και του κακού

Είναι σημαντικό να ξεκινήσουμε από αυτή τη μαγική γλυκύτητα της θετικής  διάθεσης. Νομίζω πως η δύναμη της θετικής διάθεσης  είναι ακριβώς αυτή που δίνει οξυγόνο σε κάθε όμορφο πράγμα στον πλανήτη. Σκεφτείτε να μην υπήρχε καλό! Θα ζούσαμε σε έναν εχθρικό κόσμο με μόνο αυτοσκοπό την σωματική επιβίωση, χωρίς κοινωνικές σχέσεις, χωρίς προσωπικές σχέσεις, χωρίς οικογένειας, αλλά μόνα σώματα που ζουν και κινούνται μηχανικά μέχρι να λήξει το βιολογικό τους ρολόι και να αφομοιωθούν από τη γη από όπου και προήλθε η ύλη τους.

Η δύναμη του έρωτα

Η δεύτερη πιο σημαντική δύναμη στη ζωή μας. Ενεργοποιείται ή θα μπορούσαμε να πουμε πως είναι παιδάκι της δύναμης του καλού. Ο έρωτας – νομίζω – είναι η υπέρτατη εκδοχή της δύναμης του καλού. Είσαι καλός όταν ζεις και δρας θετικά προς το κοινό συμφέρον – πόσο μάλλον όταν λες πως τάσσεσαι περισσότερο υπέρ του καλού ενός συγκεκριμένου ατόμου που ιδανικό και αυτό αντιδρά το ίδιο. Ενώνοντας τις θετικές σας σκέψεις, ικανοποιείτε σαρκικά και αισθηματικά σας «θέλω» παράγοντας την υπέρτατη ουσιαστική θετική ενέργεια. Όπως όμως απέναντι στο καλό υπάρχει το κακό, απέναντι στον έρωτα υπάρχει και μια μεγάλη γκάμα παραγώγων του κακού που μπορεί να σε επηρεάσει.

Η δύναμη του μυαλού

Το μυαλό είναι αυτό που φέρνει μια λογική σειρά στις πράξεις και τις εικόνες που δημιουργεί ο άνθρωπος. Η δύναμη του ορίζεται από την ουσία που έχουν οι εντολές που δίνει: έμπνευση, λογική, κόπος, γνώση. Έννοιες που χωρίς αυτές ο άνθρωπος θα ζούσε βαρετά, απίστευτα, ανυπέρβλητα. Ομολογώ ότι είναι η τρίτη πιο σημαντική δύναμη γιατί μπορεί να υποταχθεί από τις παραπάνω.

Η δύναμη του ταλέντου

Βαθύς παράγοντας γοητείας του ατόμου. Όσο πιο μεγάλη είναι η δύναμη του ταλέντου, τόσο πιο μεγάλος είναι και ο θαυμασμός του άλλου προς το πρόσωπο από το οποίο εκπέμπεται. Μπορεί να ποικίλει σε είδη και αξία, παρά ταύτα υπάρχει, αποδέχεται και την αποδέχονται και κακά τα ψέματα, ορίζει και πολλές πολλές σκέψεις.

Εσύ πόση δύναμη κρύβεις μέσα σου;

Υ.Γ. Η αφορμή για αυτό το post αποτέλεσε το νέο τραγούδι της Νατάσσας Μποφίλιου «Πάμε Ξανά», μια δουλειά που αποδίδω δίχως δεύτερη σκέψη στη δύναμη του ταλέντου.